Sunday, February 21, 2010

بعضی آدم ها خنده و خوشالی و ناراحتی و غم و هر کوفتی که داری و می کشن، به این صورت
نشستیم دور هم داریم می خندیم سر یه موضوعی، بر می داره یهو جدی می شه می گه اصلا این خنده داره شماها دارین می خندین؟
یعنی زمان و حس و حال قبل از گفتن این جمله و بعدش زمین تا آسمون با هم فرق داره خب، خنده تو دهن آدم می ماسه اصلا، حالا هی به روی خودت نیار این یه زری زد حالا، نمی شه که، ته دلت خنده هه مثل قبل اون جمله نیست
داری درد دل می کنی، گریه زاری و این صوبتا، بر می داره می گه، بابا این همه مردم مشکل دارن تو هم به چه چیزایی چسبیدی، اصلا ناراحتی داره؟ گریه داره؟ فکر نمی کنی داری شورش و در میاری؟
حالا شما وسط گریه بردار یهو برین بهش، بردار بحث راه بنداز، نمی شه که
همین دیگه
بعد از این همه مدت وبلاگ ننوشتن، یهو اومدم این و نوشتم، دلم می خواد به خودم بگم وااا یه کلوم از مادر عروس
.

0 comments: