دوشنبه اول مهرماه سال1387

امروز بعد ار مدتها یه امتحان لیسنینگ از خودم گرفتم، از چهل تا سئوال 33 تا رو درست زدم، خب به نظرم خوب بود، آخه اولها که امتحان می دادم بیست و سه چار تا بود فکر کنم
.
روزی که اومدیم تهران، فرداش هر دو مون نشستیم واسه کارامون برنامه ریزی کردیم
خب واضحه که اون الان روزی حداقل 8 ساعت درس می خونه و همۀ کاریی رو که انجام می ده روی کاغذ ِ روی دیوار علامت می زنه، من هم که در برنامه ریزی و اجرا نکردن استادم واسه خودم
اصلا جالبه که از سرجاش بلند نمی شه این بچه، فقط واسه دستشویی
حالا من که میشینم سر درس، هر نیم ساعت فقط پا می شم یه چیزی بخورم
.
چمبه می گه
تو سر درس که هستی هر ده دقیقه پا میشی
موقع فیلم همه اش داری وول می زنی
موقع نهار صد بار میری تو آشپزخونه چیز میز میاری
موقع تلفن هی راه می ری
موقع وبلاگ خوندن هر یک دقیقه یه چیزی می گی
اگه ده دقیقه، فقطط ده دقیقه تونیستی وول نزنی ! ؟
.
بابام ازش می پرسه درسها چه طور پیش می ره؟
می گه: خوب پیش می ره، اگه این دختره بذاره
خب آخه من هر ده دقیقه که پاشم برم تو آشپزخونه، برم خودم رو وزن کنم، برم دستشویی، برم 4 تا طناب بزنم، برم .......، یه بوس که باید بکنم یا حداقل یه بغلی، چیزی
بعدش الان یه جوری شده که چمبه می گه، عزیزم ناراحت نشی هااا، یه نیم ساعت می شه حواسم و پرت نکنی؟

.