پنج سال پیش در چنین روزی

خوشحالم که اون روز دیدمت
که منو دیدی
خوشحالم که از کنار هم ساده نگذشتیم
که مکث کردیم
بهم نگاه کردیم
و این سالهای خوب رو از دست ندادیم

از ساعت 10 صبح هشتم اردیبهشت سال 1382 به خاطر همۀ این اتفاقا خوشحالم

الانم مثل هر سال منتظرم که تلفن بزنی،میدونم اگه من تماس بگیرم ناراحت میشی،آخه دوست داری حتما خودت تلفن کنی،پس من منتظرم که مثل هر سال ساعت 10 صبح صداتو بشنوم،و با هم خاطرات اون روز و مرور کنیم،عجیبه که تکراری نمیشه

....

عجیجم

درکنار تو بودن دنیایی است ،کاش میدونستی