یکشنبه 24 شهریور ماه سال 1387

شبی که داشتیم حرکت می کردیم سمت تهران، مامان اینا ما رو رسوندن ترمینال
خدافظی کردیم و سوار اتوبوس شدیم
وقتی از پنچره بیرون رو نگاه کردم که بای بای کنم، دیدم مامانم تو ماشین نشسته و داره های های گریه می کنه
من هم
بای بای کردم باهاش
صدام که به ش نمی رسید، انگشتای اشاره ام و گذاشتم روی گونه هام و کشیدم به سمت پائین تا زیر چونه ام، بعد هر دوتاش رو واسش تکون دادم

که گریه نکن
اونم سرش و تکون داد

که باشه
و رفتن

.