بعد تر

کتاب یک مرد/اوریانا فالاچی/ترجمۀ یغما گلرویی

.

.

.

آخه من نمی دونم این آقای یغما گلرویی چی فکر کرده با خودش؟

کتاب ترجمه کرده، یه عالمه اَ اِ اُ و هر علامت دیگه ای که به فکرش رسیده مثل ساکن و تشدید گذاشته

وقتی شروع می کنم به خوندن انگاری دارم زجر می کشم

اینقدرعلامت داره که مجبورم رعایت کنم که اصلا نمی فهمم چی دارم می خونم، هر علامتی حواسمو پرت می کنه، حرصم میگیره و میذارش کنار، حتی دو صفحه هم نمی تونم ادامه بدم، رکوردم دو پارگراف بوده

واقعا علامت گذاشتن بالای حروف قراره واسه خواننده چی کار کنه؟

اینکه روی ساده ترین کلمات که هر کسی میدونه چطوری خونده میشه از این شکلک ها وجود داشته باشه چه کمکی می کنه؟

واسم جالبه بدونم این کار و واسه قشنگی کرده یا واقعا منظورش همین بوده ؟

یعنی می خوام بگم که این شکلک گذاری محصول یک فکر بوده یا یه جهش ژنتیکی احیانا ؟

.

پ.ن

تمام علامتایی که توی عکس دوم دورش خط کشیدم به نظرم بی خود بودن و فقط نقش مزاحم رو ایفا می کنن

.