جمعه 7 تیر ماه سال 1387

.

اگه می خوای یه حرفی بزنی که فکر می کنی من ناراحت میشم، لحنتو واسه من عوض نکن، فکرم نکن با لحن شوخی یا بچه گانه بار حرفت عوض میشه، نه تنها نمی شه، بلکه گناه مول بازی تو و خنگ فرض کردن من هم بهش اضافه میشه و کلا ریده میشه به کاسه کمچه مون

مثلا اگه می خوای بگی من آدم خودخواهی هستم، خب همینطوری بگو، لحنتو دیگه چرا عوض می کنی؟ یا میشینیم راجع بهش حرف می زنیم یا نمی زنیم، یا من میرم فکر می کنم یا میگم همینی که هست، خلاصه یه کاری می کنیم دیگه

ولی وقتی اینو با لحن بچه گانه یا هر لحن کوفتی ِ دیگه ای میگی من اعصابم خورد میشه، قضاوتم مختل میشه، می فهمی؟

این دقیقا مثل این می مونه که تو رختخواب با یه نفر خواستۀ غیر رختخوابی یی رو مطرح کنی که میدونی در حالت دیگه جواب نمی ده

خب زشته دیگه

ببین شرمنده، من نه فروشنده ام نه خریدار

.